Test segmentu B

WNĘTRZA TESTOWANYCH AUT

Wnętrze Mazdy 2 jest w ciemnej tonacji, a tablica rozdzielcza jest dosyć prostą w kształcie i wyposażoną jedynie w najważniejsze przełączniki i wskaźniki. Nie oznacza to, że jest nieporywającą projektowo. W centralnej jej części został umieszczony panel sterowania odbiornikiem radiowym. Poniżej swoje miejsce znalazł manualnie sterowany panel klimatyzacji. W odróżnieniu do samochodów konkurencji drążek zmiany biegów został umieszczony zaraz obok panela klimatyzacji – na „podwyższeniu”.

Koło kierownicy nawiązuje swoim wzorem do takich modeli aut, jak RX-8 czy CX-5. Po lewej stronie znalazło się miejsce na przyciski odpowiedzialne za sterowanie funkcjami radia. Warto też zwrócić uwagę na tablicę rozdzielczą. Duży, centralnie umieszczony prędkościomierz (białe tło), jest czytelny i przyjemny dla oka, nawet nocą. Po lewej stronie znalazło się miejsce na obrotomierz, który w odróżnieniu od prędkościomierza częściowo tylko posiada czarne tło. Po prawej stronie od prędkościomierza ma swoje miejsce cyfrowy, czarno-biały wyświetlacz, informujący o poziomie paliwa w zbiorniku, danych z komputera pokładowego itd.

Każdy z samochodów miał specyficzne cechy własne. Suzuki Swift ma prostego typu i „zgrabną” deskę rozdzielczą. Tablica rozdzielcza ma rozmieszczone klasycznie i dobrze widoczne o każdej porze dnia i nocy oraz przy każdej pogodzie wskaźniki (białe podświetlenie). Wyświetlacz radia z białym podświetleniem jest czytelne.  Przyciski sterowania umieszczone w kierownicy nie są intuicyjnymi, a raczej intuicyjnie ograniczonymi do minimum. Być może przez to nie ma możliwości pomylenia przycisków. Za to przycisk od komputera pokładowego zostały umieszczone na kole kierownicy. Kierownica jest niestety regulowana tylko w jednej płaszczyźnie (w pionie), co ogranicza możliwości dopasowania jej do indywidualnych potrzeb użytkowania.

Ład panuje w Citroenie C3. Wszystkie przyciski sterujące zarówno radiem, jak i ustawieniami klimatyzacji są stosunkowo duże i wygodne w użyciu. Nagłośnienie wnętrza auta jest względnie dobre i na codzienne potrzeby bez problemu wystarczające. Na pozytywną ocenę zasługuje dobre zapewnienie widoczności, zarówno do tyłu, jak i do przodu. Słupki boczne nie przeszkadzają, tak jak w niektórych modelach konkurencyjnych aut, kiedy to słupek „A” powoduje np. „przysłonięcie” pieszego. Na dużą pochwałę zasługuje kierownica w C3. Tak to nie żart! Kierownica jest naprawdę rewelacyjna, bardzo dobrze leży w dłoniach, a do tego spłaszczona jej dolna część dodaje walorów estetycznych i użytkowych. Można się wręcz poczuć, jak w rasowym samochodzie sportowym. W najbogatszej wersji koło kierownicy jest jeszcze „przyozdobione” w metalowe wstawki, które wyglądają profesjonalnie. Citroen C3 można wyposażyć w panoramiczną szybę „Zenith”. Dodatkowo przy zamówieniu pakietu wyposażenia „Widoczność”, samochód będzie wyposażony w listwę w górnej części szyby (od wstecznego lusterka wewnętrznego do końca jej górnej części) w której umieszczone są trzy diody LED emitujące białe światło, które po zmroku subtelnie oświetla deskę rozdzielczą. Jest to oczywiście bajer, ale cieszy.

We wnętrzu Alfy Romeo MiTo nie brakuje włoskiego stylu. Deska rozdzielacz samochodu (wersja wyposażenia Distincitive) wykończona jest aluminiowymi wstawkami, co stanowi w całości bardzo eleganckie i zarazem wykończenie młodzieżowo zachwycające. Wskazania wszystkich urządzeń wkomponowanych w deskę rozdzielczą są czytelne i ogólnie łatwe w obsłudze. Można mieć nieco zastrzeżeń do wielkości przycisków przy wyświetlaczu LCD, ale jest to w dużym stopniu kwestia odczucia indywidualnego. Wskaźniki tablicy rozdzielczej są czytelne, a oznaczenia na prędkościomierzu i obrotomierzu dopasowane do stylistyki Alfy. Dodatkowo wyposażenie samochodu jest na bardzo wysokim poziomie tj. np.: system audio firmy BOSE o bardzo dobrej jakości wydobywającego się z głośników dźwięku, komplet poduszek gazowych, inne systemy bezpieczeństwa czy nawigacja satelitarna zintegrowana z dużym wyświetlaczem LCD umieszczonym w centralnej części deski rozdzielczej. Są one znakomicie wkomponowane i stanowią tylko niektóre z udogodnień samochodu.

Wnętrze nowego Renault Clio jest już typowo z XXI wieku.  Dobrze wygląda duży dotykowy wyświetlacz ciekłokrystaliczny umieszczony na środku deski rozdzielczej. Posiada on zaimplementowaną większość dostępnych funkcji (nawigacja, radio, ustawienia systemowe). Ciekawostką jest, że przekątna ekranu dotykowego jest równa przekątnej iPada mini. Panel sterowania klimatyzacji pozostał na swoim miejscu poniżej wyświetlacza. Zmieniony został wygląd koła kierownicy oraz samej deski rozdzielczej. Składa się ona w zasadzie teraz tylko z najistotniejszych elementów tj. cyfrowego prędkościomierza oraz analogowego obrotomierza, jak też wskaźnika temperatury cieczy chłodzącej.

We wnętrzu samochodu Kia Rio znajdziemy dobrze zaprojektowaną deskę rozdzielczą, kierownicę nawiązującą kształtem to tych z innych modeli aut firmy oraz przyjemnie wykończone wnętrze. W centralnej części deski rozdzielczej umieszczony został panel sterowania radiem oraz funkcjami Bluetooth'a (zestawu głośnomówiącego). Po prawej stronie od odtwarzacza znalazło się miejsce na mały schowek. Jest on przydatny przy codziennej eksploatacji auta. Poniżej odtwarzacza umieszczony został panel sterowania z manualnie regulowaną klimatyzacją. Panel ten jest łatwy w obsłudze i intuicyjny. Duże przyciski pomagają w szybkiej obsłudze. Wskaźniki deski rozdzielczej jak przystało na nową stylistykę firmy, są czytelne i przyjemne dla oka (białe podświetlenie). Kierownica jest też, jak przystało na samochody firmy Kia, wyposażona, ale jednak w przesadną liczbę przycisków do sterowania takimi urządzeniami jak np. radiem, telefonem czy komputerem pokładowym.

Również we wnętrzu Peugeota 208 panuje stylistyka z XXI wieku. Tak samo jak w przypadku Renault Clio, również i tutaj jest centralnie umieszczony duży, dotykowy wyświetlacz, który umożliwia obsługę zewnętrznych nośników muzyki, nawigacji czy radia oraz pozwala na regulację ustawień związanych z ww. urządzeniami. Poniżej dotykowego wyświetlacza znajduje się panel sterowania dwustrefową klimatyzacją. Poniżej tego panela znalazły się dwa wejścia USB, jedno wejście AUX oraz gniazdo 12V. Warto również wspomnieć o „małej” kierownicy zastosowanej w tym modelu auta. Dlaczego „mała”? Otóż już po pierwszych kilometrach jazdy można poczuć, tak jak byśmy prowadzili samochód kierownicą z gier samochodowych. Jest to nowum, ale czy dobrze? Na kierownicy zostały też umieszczone przyciski sterowania radiem. Są one proste w obsłudze i intuicyjne. Pewną niedogodnością jest zasłanianie przez koło kierownicy centralnego wyświetlacza umieszczonego na tablicy rozdzielczej, pomiędzy prędkościomierzem i obrotomierzem. Informuje on o prędkości samochodu, wybranej stacji radiowej, wskazaniach nawigacji satelitarnej albo  przekazuje informacje z komputera pokładowego.

Bajerem jest zastosowany szklany dach, z iluminacją. Poprawia to walory estetyczne pojazdu po zmroku.

Lider sprzedaży w 2012 roku, segmentu B czyli Skoda Fabia ma proste i konwencjonalne wnętrze. Przełączniki są odpowiednich rozmiarów i dobrze rozmieszczone na desce rozdzielczej. Występuje duża liczba pojemnych schowków, wszystkie podzespoły mają swoje miejsce, a ich obsługa jest wręcz banalna. Warto podkreślić, że wskaźniki deski rozdzielczej są czytelne, a środkowy wyświetlacz (pomiędzy obrotomierzem i prędkościomierzem) jest duży i także czytelny. Przekazywane za jego pośrednictwem informacje są łatwe do odczytywania. Skoda Fabia to typowy samochód użytkowy. Ma za zadanie służyć, a nie wyglądać.

Wnętrze Toyoty Yaris HSD charakteryzuje się ciemną tonacją z niebieskimi dodatkami charakterystycznymi dla samochodów hybrydowych firmy Toyota. Są one szczególnie widoczne na desce rozdzielczej. Wskazówki, obwódki zegarów czy motyw podświetlenia są niebieskiej barwy. W połączeniu z białym opisem m.in. prędkościomierza i zielonymi sygnaturami poszczególnych ikon dają przyjemny dla oka zestaw. Zamiast klasycznego obrotomierza zastosowano wskaźnik wykorzystywania energii. Podzielony został on na trzy części: ładowanie, eko-jazda i wykorzystanie mocy maksymalnej.

Deska rozdzielcza wykonana jest w dwóch kolorach, czarnym oraz białym. Po środku znalazło się miejsce na 6,1 calowy, dotykowy wyświetlacz umożliwiający obsługę m.in. komputera pokładowego, nawigacji satelitarnej (dopłata 2100 zł) czy radia. Poniżej umiejscowiony został panel obsługi automatycznej klimatyzacji. Deska rozdzielcza jest wykonana poprawnie. Nie jest ona aż tak modernistyczna, jak np. w 208-ce czy Clio, ale nie jest również tak banalna, jak np. w przypadku Fabii.

We wnętrzu Hondy Jazz  w panelu centralnym umieszczono radio z dużymi przyciskami do jego obsługi. Był to dobry zabieg, gdyż podczas jazdy kierowca bez problemu i pewnie może zmieniać częstotliwość fal radiowych, głośność oraz operować innymi funkcjami radia. Pewną niedogodnością może być stosunkowo mały wyświetlacz radia, który przy oświetleniu intensywnym światłem słonecznym, jest niewidoczny. Innym zabiegiem zwiększającym komfort podróżowania oraz obsługi jest umieszczenie panelu klimatyzacji bliżej koła kierownicy. Kierownica zapożyczona od starszego brata (Hondy Civic) dobrze leży w dłoniach, a umiejscowienie przycisków komputera pokładowego jest poręczne i intuicyjne. Białe podświetlenie zegarów je uczytelnia i jest łagodne dla oka.

Wnętrze Nissana Micry jest poprawne. Wskaźniki deski rozdzielczej są czytelne, a deska rozdzielcza przyjemna dla oka. Duży prędkościomierz umieszczony centralnie ma wkomponowany wyświetlacz od komputera pokładowego. Mimo pomarańczowego podświetlenia jest on czytelny i dobrze współgra z całością. Można mieć pewne zastrzeżenia co do panela klimatyzacji automatycznej. Jest on łatwy w obsłudze, ale czy jest estetyczny? Według nas jest trochę niedopracowany w odniesieniu do całej deski rozdzielczej.

Deska rozdzielcza Opla Corsy w wersji testowej auta, wyposażona była w dwa wyświetlacze. Jeden to kolorowy oraz dotykowy wyświetlacz LCD odpowiedzialny za obsługę m.in. nawigacji, Bluetootha, radia, a drugi dwukolorowy, wyświetla informacje komputera pokładowego. Jest to dobre rozwiązanie, ponieważ mamy dwa wyraźne wyświetlacze na których bez problemu odczytamy najważniejsze informacje. Pewną niedogodnością mogą być zbyt małe przyciski obsługi w/wym. kolorowego wyświetlacza. Liczba oraz bliskie rozmieszczenie przycisków może dostarczać nieco problemów w obsłudze. Dodatkowo część środkowa deski rozdzielczej jest pokryta błyszczącym lakierem tzw. fortepianowym, który nota bene wygląda w naszej ocenie genialnie. Przydatnym rozwiązaniem, w szczególności biorąc pod uwagę np. występujące niskie temperatury, jest podgrzewana pewna część kierownicy.