Nissan Micra 1.2 DIG-S „Pure Drive”

Założeniem dużych koncernów motoryzacyjnych na najbliższe lata (m.in. do czasu kompleksowego wprowadzenia normy ograniczenia emisji substancji szkodliwych Euro VI) jest zmniejszenie emisji CO₂ z floty ich pojazdów do poziomu poniżej 100 g/km. Związane jest to ze zmniejszeniem zużycia paliwa. Występujący już wcześniej trend w ograniczeniu emisji CO₂ powodował, że zmotoryzowane społeczeństwa w pewnym momencie zaczęły przesiadać się z pojazdów o tradycyjnych silnikach z zapłonem iskrowym na samochody zasilane olejem napędowym. Dla Kowalskiego przez długi czas, był to dobry wybór, gdyż jeszcze parę lat temu ceny oleju napędowego nie szybowały z prędkością rozpędzonego rollercoastera i co ważniejsze plasowały się poniżej cen benzyny o liczbie oktanowej 95. Te czasy niestety się skończyły, co można zaobserwować to na pierwszej lepszej stacji benzynowej. Dlatego też Nissan wbrew występującemu ogólnemu trendowi budowania małych silników wysokoprężnych postanowił wyposażać jeden ze swoich miejskich, kultowych samochodów w nowoczesny silnik z zapłonem iskrowym emitujący, bagatela 95 g/km CO₂. Silnik ten nie dosyć, że charakteryzuje się tak małą emisją CO₂ to dodatkowo jest dynamiczny i co oczywiste oszczędny w kontekście zużycia paliwa, przede wszystkim przy ekonomicznej jeździe.

Jak to było możliwe?

Inżynierowie z Nissana w obecnym wydaniu Micry 1,2 DIG-S „Pure Drive” zrezygnowali z silnika o tradycyjnym obiegu Otta na rzecz wykorzystania silnika o obiegu Millera, a dodatkowo został zastosowany bezpośredni wtrysk paliwa do cylindra. Jak wiemy klasyczny silnik czterosuwowy, jak sama nazwa wskazuje, pracuje w czterech suwach (dolot, sprężanie, praca, wylot). Dwa z nich możemy określić jako wysokoenergetyczne. Suw sprężania, wymagający dostarczenia energii i suw pracy. Większość strat energii jest związana z energią suwu wylotu. Sprężarka pozwala ograniczyć straty ciśnienia wylotu, a silnik pracujący w obiegu Millera pozwala ograniczyć straty temperatury spalin. W porównaniu do obiegu Otta i Diesla, w opisywanym przypadku czas otwarcia zaworów dolotowych jest wydłużony. Jak wiemy, tłok poruszający się ku GMP (górnemu martwemu punktowi) przy otwartym zaworze dolotowym spowodowałby wypychanie ładunku z komory silnika, co zmniejszyłoby ciśnienie sprężania i doprowadziło do utraty części mocy. By temu zapobiec stosowane jest doładowanie silnika przy wykorzystaniu sprężania mechanicznego (popularnie zwanym jako kompresorowe), które zwiększa ciśnienie powietrza na dolocie i w rezultacie pozwala uzyskać odpowiedni stopień ciśnienia sprężania bez w/wym. efektu. Suw sprężania rozpoczyna się po zamknięciu zaworu dolotu, w momencie przebycia przez tłok ok. 1/3 drogi między DMP (dolny martwy punkt) i GMP. Dzięki temu energia potrzebna na wykonanie pracy jest mniejsza niż w tradycyjnym obiegu.

Dodatkowym systemem mającym na celu zmniejszenie emisji substancji szkodliwych jest system Start/Stop. Jego zastosowanie jest przydatne m.in. podczas postoju na światłach, jednak w korku, kiedy samochody co chwila przemieszczają się „żółwim tempem” co stawać zaczyna się permanentne, można domniemywać iż może to przy długotrwałej eksploatacji w tych warunkach negatywnie wpływać na trwałość kluczowych podzespołów takich jak np. alternator czy rozrusznik (miejmy nadzieję, że zostało to dobrze przemyślane). Zasada działania opisywanego systemu polega na wyłączaniu silnika, jeżeli zatrzymanie trwa powyżej 3 sekund, przy rozłączonej skrzyni biegów (pozycja „Neutral”) i nie rozłączonym sprzęgle. Ponowne uruchomienie silnika jest inicjowane poprzez wciśnięcie pedału sprzęgła. Rozruch jednostki napędowej trwa mniej więcej ok. 400 ms. Szybki rozruch jest możliwy poprzez zastosowanie specjalnie zaprojektowanego rozrusznika, ze zmodernizowanym układem zębnika. Taki zabieg, jak już wcześniej zostało wspomniane poprawia szybkość rozruchu, ale również wpływa bezpośrednio na zmniejszenie hałasu rozruchu (innymi słowy proces ten jest o wiele cichszy).

Oczywiście powstaje pytanie jak jest rozwiązany problem spadków ciśnienia w instalacji hamulcowej?

Też byliśmy tym zainteresowani, dlatego postanowiliśmy przekonać się jak to działa w praktyce. Otóż podczas postoju np.. na światłach kierujących ruchem, przy wyłączonym silniku, system Start/Stop, przy „delikatnym” naciśnięciu pedału hamulca nie wyzwala ponownego uruchomienia silnika (występujące ciśnienie w układzie hamulcowym jest wystarczające do utrzymania pojazdu w bezruchu). Jednakże po praktycznie pełnym „wciśnięciu” pedału hamulca silnik automatycznie zostaje uruchomiony, aby skuteczność układu hamulcowego była pewna.

W razie potrzeby system Start/Stop możemy wyłączyć poprzez przycisk umiejscowiony po lewej stronie deski rozdzielczej. Jest to raczej opcja, która nie będzie często wykorzystywana.

Nissan Micra z nowoczesnym trzycylindrowym, silnikiem benzynowym ma niewątpliwie wiele zalet, a do jednej z nich należy możliwość uzyskania całkiem dobrej dynamiki podczas jazdy. Podróżowanie samochodem po mieście to niewątpliwa frajda. Trzycylindrowy silnik „ochoczo” wkręca się na wysokie obroty, a najlepsze przyspieszenia są na drugim oraz trzecim biegu. Oczywiście nie są to przyspieszenia w stylu supersamochodów, ale jak na miejskie warunki są one wystarczające. Do tego dochodzi jeszcze aspekt dużej zwrotności, co zdecydowanie ułatwia codzienną tułaczkę w korkach, jak i przy parkowaniu.  

W tabeli poniżej przedstawiono dane techniczne pojazdu wyposażonego w jednostkę napędową 1.2 DIG-S.

Parę słów na temat zużycia paliwa. Przeprowadzone testy drogowe wskazują, że zużycie paliwa przy bardziej dynamiczniej jeździe, w szczególności w mieście jest raczej większe niż deklarowane w teście NEDC. Jest to w pewnym sensie zrozumiałe biorąc pod uwagę raczej statyczny charakter testu NEDC, przyszli użytkownicy samochodu z omawianą jednostką napędową nie mogą być zatem zdziwieni. Podczas testów autostradowych zwróciliśmy uwagę na pewną niedogodność. Przy mocniejszym wietrze bocznym, i prędkości pojazdu nieco ponad 120 km/h, samochód jest nieco mniej stabilny. Jest to zapewne spowodowane stosunkowo małą masą własną pojazdu czy wymiarami zewnętrznymi. Trzeba pamiętać, wybierając się na dłuższe trasy, że auto jest przede wszystkim samochodem miejskim, zaprojektowanym z myślą o znaczącej zwrotności, dynamicznym przemieszczaniu się w mieście a nie nader dynamicznych jazd po drogach ekspresowych i autostradowych.

W poniższej tabeli pokazano porównanie średniego zużycia paliwa, uzyskanego w trakcie testów redakcyjnych auta z jednostką napędową 1.2 80 KM oraz testowanej przez nas bezpośrednio 1.2 98 KM DIG-S. Podano też w tej tabeli najważniejsze dane dotyczące przyspieszeń auta.

Z tabeli wynika, że pod każdym względem jednostka 1.2 98 KM DIG-S (Direct Injection Gasoline-Supercharger) jest lepszą oraz ekonomiczniejszą od dotychczas oferowanej.

Pod względem wyposażenia oraz ogólnego komfortu jazdy, Nissan Micra sprawdza się całkiem dobrze. W wersji testowej nie zabrakło m.in. takich opcji jak nawigacja satelitarna, zintegrowana z 5 calowym, dotykowym, wyświetlaczem ciekłokrystalicznym, zestaw Bluetooth, automatyczna klimatyzacja (jednostrefowa) czy składane automatycznie lusterka zewnętrzne.

Wygląd zewnętrzny jest kwestią gustu, aczkolwiek naszym zdaniem najnowsza wersja Micry prezentuje się zdecydowanie lepiej od poprzedniej. Dodatkowo biały kolor, a dokładniej perłowy, który ostatnio jest bardzo popularny, pasuje do auta całkiem dobrze. Model testowy dodatkowo był ocechowany graficznie na części maski oraz dachu pojazdu. Jest to ciekawe rozwiązanie w szczególności doceniane przez płeć piękną. Pozostaje jednak pytanie jak to będzie z trwałością tego typu emblematów. Miejmy nadzieję, że przetrwają one przez cały okres eksploatacji auta.

We wnętrzu testowanego auta panowała ciemna tonacja. Jest ona praktyczną, ponieważ nie widać zabrudzeń oraz nie jest aż tak zauważalne zużycie materiałów. Zdecydowanie bardziej „żywo” wygląda połączenie ciemnej tonacji wnętrza z jasną (połączenie czarnego i beżowego koloru). Pod względem jakości materiałów wykończeniowych nie jest najgorzej. W porównaniu z poprzednim wykonaniem w nowym miejskim Nissanie zastosowane materiały są wyższej jakości oraz przyjemniejsze zarówno w dotyku, jak i dla oka. Pewnym zaskoczeniem było dla nas zastosowanie ręcznie otwieranych szyb tylnych, w szczególności, że model testowy był jednym z lepiej wyposażonych. Przy istniejącej cenie zakupu pojazdu można by spodziewać się większego udogodnienia. Miejmy nadzieję, że taka opcja pojawi się na liście opcjonalnego wyposażenia. Kwestią sporną jest zastosowanie szyby dachowej. Jest to dobry pomysł, jeżeli chodzi o doświetlenie wnętrza pojazdu, jednak z drugiej strony, gdzie podziało się klasyczne rozwiązanie w postaci szyberdachu? Nie dosyć, że spełniał on rolę doświetlającą to dodatkowo miał zastosowanie dla przewietrzania kabiny. Jest to oczywiście tylko zabieg Nissana, ale niewątpliwe idącej w zgodzie z trendami, które nie u wszystkich znajdą aprobatę.

W pierwszym rzędzie siedzeń jest wystarczająca ilość miejsca do codziennego podróżowania. Niektóre osoby mogą mieć pewne obiekcje co do dosyć krótkiego siedziska przednich siedzeń. Jest to na pewno uzasadnione, ale musimy tu znowu pamiętać, że jest to samochód miejski, a nie pięciometrowa limuzyna. W drugim rzędzie siedzeń jest zadawalająca ilość miejsca dla pasażerów biorąc pod uwagę wymiary pojazdu. Podróżowanie w trzy osoby na tylnej „kanapie” nie należy do najprzyjemniejszych, jest ona naszym zdaniem zaprojektowania z pewnością na dwie osoby. Dlatego też bez obawy Nissanem Micrą komfortowo będziemy podróżować w cztery osoby bez obawy o wzajemny ścisk we wnętrzu.

Pod względem przestrzeni bagażowej, … cóż …, nie jest to samochód wyprawowy, ale sprawdzi się w aspekcie codziennych konieczności takich jak m.in. średniego typu zakupy. Oczywiście w razie potrzeby można złożyć tylną kanapę, a co ciekawe otrzymujemy po ich złożeniu płaską podłogę. Taki zabieg zwiększa nieco przestrzeń ładunkową (do 605 litrów objętości) o tyle, że będziemy mogli przewieźć większe zakupy.

Reasumując Nissan Micra umacnia swoją pozycję na polskim rynku motoryzacyjnym. Nowoczesny silnik benzynowy jest ciekawym rozwiązaniem, w szczególności biorąc pod uwagę szybujące ceny oleju napędowego, jaki i koszty serwisowania aut z  silnikami wysokoprężnymi. Dodatkowo niepozorna, trzycylindrowa jednostka napędowa potrafi zaskoczyć nie jednego kierowcę swoją dynamiką, jaki i ekonomią zużycia paliwa (przy spokojnej jeździe).

Zalety miejskiego Nissana Micry można by jeszcze długo wymieniać, ale nie da się ukryć, że w chwili obecnej posiada też dużą konkurencję. Nie mniej jest to samochód, którym potencjalni nabywcy tego typu aut powinni się żywo zainteresować, nie tylko ze względu na technicznie interesujący silnik, ale również ze względu jednak, chyba na konkurencyjną cenę zakupu. Jest ona wprawdzie wyższa od wersji 1.2 80 KM o ponad 6 tys. zł., ale jest to kwota, którą warto dołożyć. Poniższa tabela przedstawia zastawienie wybranych danych technicznych oraz cen samochodów omawianej klasy. Według nas Nissan Micra 1.2 DIG-S „Pure Drive” jest samochodem godnym polecenia.

Więcej zdjęć w galerii.

Opracował:

Maciej Gis

Zdjęcia:

Adam Kowalczyk

Maciej Gis