Biomasa
„Biomasa” oznacza ulegającą biodegradacji część produktów, odpadów lub pozostałości pochodzenia biologicznego z rolnictwa (łącznie z substancjami roślinnymi i zwierzęcymi), leśnictwa i związanych działów przemysłu, w tym rybołówstwa i akwakultury, a także ulegającą biodegradacji część odpadów przemysłowych i miejskich.
Biomasa jest produktem reakcji fotosyntezy, która przebiega pod wpływem promieniowania słonecznego ( h v). Do połowy dwudziestego wieku sądzono, że proces ten można przedstawić w postaci reakcji asymilacji, polegającej na rozkładzie cząsteczki dwutlenku węgla:
6CO2 + 6H2O à C6H12O6 + 6O2
Powstające węglowodany wchodzą w skład bardziej skomplikowanych związków organicznych, takich jak: monosacharydy, oligosacharydy (sacharoza, laktoza) lub polisacharydy (skrobia, celuloza) a także białek, tłuszczów i innych.
•Zastosowanie metody atomów znaczonych zmieniło pogląd na mechanizm fotosyntezy, gdyż okazało się, że to nie dwutlenek węgla, lecz woda rozkłada się pod wpływem energii promieniowania słonecznego:
CO2 + 2H2O àO2 + H2O + (CH2O) +470 kJ
a w jej wyniku w węglowodanach syntetyzowanych z jednego mola dwutlenku węgla jest akumulowane 470 kJ energii chemicznej. W ciągu roku ilość wytworzonej w wyniku fotosyntezy biomasy wynosi 220 bln Mg w przeliczeniu na suchą masę.
Podstawowymi składnikami biomasy są węglowodany (dwucukry oraz cukry proste), skrobia (amyloza, ok. 20% i amylopektyny, ok. 80%) oraz lignina (biopolimer o dużym ciężarze cząsteczkowym, w którego skład wchodzą nienasycone alkohole i fenole). Biomasa może być wykorzystywana do celów energetycznych i produkcji paliw transportowych.