Pierwsze testy Opla Mokki

Oficjalna premiera Opla Mokki odbyła się jakiś czas temu. Teraz mieliśmy okazję zapoznać się z samochodem.

W dniu 14.12.2012r. odbyła się premiera najnowszego samochodu niemieckiej marki, Opla Mokki. Premiera dla dziennikarzy oraz reporterów rozpoczęła się spotkaniem w Boathouse przy ul. Wał Miedzeszyński 398a w Warszawie. Po dotarciu wszystkich zaproszonych gości, przyszedł czas na zapoznanie się z wyznaczonymi trasami testowymi przy poczęstunku. Trasy  prowadziły z Warszawy przez Nowe Miasto, Gąsocin do Jachtklubu Malta w Zegrzu, gdzie miała nastąpić dalsza prezentacja auta. Po tym wybór samochodów. Można było wybierać spośród 13 aut. Trzy wyposażone były w silniki z zapłonem samoczynnym i napędem na przednią oś zaś 10 aut napędzały silniki z ZI (zapłon iskrowy) przy napędzie na obie osie. Testowy samochód, którym mieliśmy przyjemność jeździć to wersja 4x4 z silnikiem benzynowym, turbodoładowanym o objętości skokowej 1.4 litra i mocy maksymalnej 140 KM.

Już pierwsze kilometry pokazały, że jest to wygodny samochód na utwardzonych drogach. Nie co gorzej jest na drogach nieutwardzonych. We wnętrzu auta panuje typowy dla gamy Oplowi "naćkany" styl deski rozdzielczej. Czy to źle? W naszym odczuciu nie, ale dla niektórych może być to problematyczne, w szczególności jeżeli chodzi o obsługę wszystkich zaimplementowanych funkcji. Dodatkowo czerwone podświetlenie przycisków deski rozdzielczej nie każdemu może przypaść do gustu. Mimo w/wym. „gąszcza” przycisków, ich rozmieszczenie jest dosyć intuicyjne, a ich wielkość odpowiednia. Kierownica czy tablica rozdzielcza (prędkościomierz, obrotomierz itp.) zapożyczone zostały z Astry. Są one wyraźne i czytelne (białe podświetlenie deski rozdzielczej). Na uwagę zasługują siedzenia. Oferują duży komfort oraz szeroki zakres możliwych regulacji. Po całodziennych "wojażach" z samochodu wysiada się bez dolegliwości ze strony kręgosłupa. Jest to niewątpliwa zasługa wygodnych foteli AGR, specjalnie przygotowanych foteli, projektowanych tak, aby zapewniały jak największy komfort podróżowania oraz ergonomię. Firma Opel dając możliwość zamawiania w/wym. foteli, nie zapomniała o 80% dorosłej populacji ludzi, która cierpi na sporadyczne, z niej zaś jedna trzecia ma chroniczne bóle pleców.

Pod względem miejsca we wnętrzu, jak na gabaryty auta, nie ma co narzekać. Z przodu nawet wyższe osoby mogą komfortowo podróżować. Z tyłu, o dziwo, jest podobnie. Miejsca na nogi jest wystarczająco do wygodnego podróżowania, a oparcie tylnych siedzeń zostało odpowiednio pochylone. Istotną jest też wielkość przestrzeni bagażowej. Nie należy ona do najmniejszych. Istotna jest też różnorodność kolorystyki wnętrza. Opel postawił na różnorodności kolorystyczną, i dobrze. Dzięki temu wnętrze auta jest żywsze i ciekawsze dla oka, a co najważniejsze z przyzwoitych materiałów. Według nas nieco rażące jest niezbyt precyzyjne spasowanie deski rozdzielczej oraz tworzyw sztucznych drzwi bocznych. Są to jednak być może mniej istotne szczegóły.

Przeniesienie napędu w samochodzie testowym spisywało się bez zarzutu. W razie uślizgu któregoś z przednich kół wręcz natychmiast załączał się napęd tylnej osi. Załączanie napędu tylnej osi jest sterowane komputerowo, m.in. przez czujniki prędkości kątowej kół oraz przez wykorzystywanie momentu obrotowego. Dla ułatwienia obsługi kierowca ma do dyspozycji możliwość włączenia funkcji Hill.... Jej zadaniem jest automatyczne hamowanie pojazdu silnikiem, bądź za pomocą układu hamulcowego, podczas pokonywania zjazdów. Przycisk aktywujący/dezaktywujący tą funkcje umieszczony został w desce rozdzielczej w okolicach dźwigni zmiany biegów.

Mieliśmy sposobność sprawdzenia możliwości pozaszosowych auta. Mimo drogi o dość twardym podłożu (piasek, śnieg oraz ujemna temperatura sprawiały, że podłoże drogi było twarde i „zbite”) samochód pokonywał lekkie wzniesienia i zjazdy perfekcyjnie. Trzeba pamiętać przy tym, że testowane auto to nie jest typowy samochód off-roadowy tylko crossover, który przede wszystkim dedykowany jest do miasta, gdzie ma mierzyć się z krawężnikami oraz ewentualnymi zaspami w okresie zimowym.  

Zaimplementowana jednostka napędowa 1.4 turbo 140 KM była już przez nas wielokrotnie opisywana. Jest to dobry silnik po downsizingu, który umożliwia się stosunkowo dobre właściwości jezdne. Cztery na cztery Mokka jest nawet ekonomiczna. Jednak dynamiczna jazda będzie okupiona zdecydowanie wyższym zużyciem paliwa, a gwałtowne przyspieszanie wymaga od kierowcy częstego redukowania biegów i  "przeciągania" do końca prędkości obrotowej (innymi słowy do tzw. odcięcia).

Po dotarciu do wyznaczonego celu lunch oraz prezentacja dotycząca parametrów auta. Mogliśmy m.in. dowiedzieć się, że w Opel Mokka ma zaimplementowane systemy implementowane w  większych modelach aut firmy Opel. Do takich systemów możemy zaliczyć:

wbudowany bagażnik rowerowy,

·fotele AGR,

·kamerę Opeleye,

·kamerę cofania

·nawigację CD600,

·biksenony AFL+,

·ogrzewane koło kierownicy.

Dodatkowym atutem auta jest uzyskanie w ostatnim czasie 5 gwiazdek w testach zderzeniowych NCAP. Podczas prezentacji zostało również powiedziane, ze prognoza na koniec roku przewiduje 25 tys. zamówień na prezentowany samochód. Po zakończeniu prezentacji nastąpił powrót samochodami testowymi do Boathause w Warszawie, gdzie nastąpiło zakończenie z Oplem Mokką.

Jaki jest ten samochód? Jest to podwyższone auto plasujące się pomiędzy autami segmentu B i C. Opel postanowił odpowiedzieć na coraz popularniejszą klasę samochodów typu Corrosover. Po jazdach testowych bez wątpienia można stwierdzić, że samochody konkurencji takie jak Nissan Juke, Skoda Yeti, Nissan Qashqai , Suzuki SX4 mogą czuć się w jakimś sensie zagrożonymi. Opel Mokka okazał się ciekawą i ładnie prezentującą się propozycją auta dla osób poszukujących nieco większego samochodu do miasta.

W tym miejscu składamy serdeczne podziękowania Firmie Opel za spowodowanie możliwości uczestnictwa w opisanym wyżej wydarzeniu i jeszcze raz gratulujemy, Opel Mokka to w naszej opinii w oparciu o przeprowadzone tu jazdy testowe, to dopracowany techniczni, dobry samochód.

Galeria: klik

Opracowanie oraz zdjęcia:

Maciej Gis