Test kolejnego japońskiego mieszczucha - Mazda 2

Po pierwsze małe samochody są coraz popularniejsze na polskim rynku. Po drugie segment B jest coraz bogatszy w małe, dobrze wyposażone samochody. Mazda również ma swojego przedstawiciela w tej klasie aut. Mazda 2, bo o tym samochodzie mowa, jest jednym z popularniejszych obecnie samochodów marki.

Historia Mazdy 2 rozpoczęła się w 2007 roku. Zastąpił on wcześniejsze modele Demio oraz 121. Pierwszym sukcesem „2-ki” było zdobycie w 2008 roku tytułu Światowego Samochodu Roku. Jest to nie lada osiągnięcie w szczególności, że w walce o podium startowały większe i popularniejsze modele samochodów. Dwa lata później (2010) „dwójka” przeszła facelifting (zmiany widoczne przede wszystkim z przodu auta).

Wygląd zewnętrzny samochodu jest pod każdym względem poprawny. Praktycznie nie znajdziemy też na nadwoziu ostrych krawędzi. Rzadko obecnie spotykane zaokrąglenia w Mazdzie 2 pasują idealnie. Przód samochodu charakteryzuje się małą atrapą chłodnicy z wkomponowanym logiem firmy, dużymi, zaciągniętymi na boki samochodu reflektorami przednimi oraz dobrze wkomponowanymi reflektorami przeciwmgłowymi (dolna część zderzaka). Patrząc od boku możemy mieć wrażenie, że linia boczna nawiązuje do niektórych samochodów konkurencji – tj. np. Toyota Yaris. Abstrahując od kwestii podobieństwa, Mazda 2 jest „zgrabna” i stylistycznie poprawna. Z tyłu Mazda 2 nie wyróżnia się niczym szczególnym. Można stwierdzić, że jest poprawna stylistycznie pod każdym względem. Światła tylne „zaciągnięte” na bok auta dobrze komponują się z dość dużą szybą tylną.

Wnętrze jest wykończone w ciemnej tonacji, a deska jest dość prosta i wyposażona jedynie w najważniejsze przełączniki. Nie oznacza to, że jest nieporwana projektowo. W centralnej jej części został umieszczony panel sterowania odbiornikiem radiowym. Poniżej swoje miejsce znalazł panel klimatyzacji manualnej. W odróżnieniu do samochodów konkurencji drążek zmiany biegów został umieszczony zaraz obok panelu klimatyzacji – na „podwyższeniu”.

Koło kierownicy nawiązuje swoim wzorem do takich modeli aut, jak RX-8 czy CX-5. Po lewej stronie znalazło się miejsce na przyciski odpowiedzialne za sterowanie funkcjami radia. Warto też zwrócić uwagę na tablicę rozdzielczą. Duży, centralnie umieszczony prędkościomierz (białe tło), jest czytelny i przyjemny dla oka, nawet nocą. Po lewej stronie znalazło się miejsce na obrotomierz, który w odróżnieniu od prędkościomierza jest częściowo posiada czarne tło. Po prawej stronie od prędkościomierza swoje miejsce ma cyfrowy, czarno-biały wyświetlacz, informujący o poziomie paliwa w zbiorniku, danych z komputera pokładowego itd.

Zaimplementowana w samochodzie jednostka napędowa to 16-zaworowy silnik o objętości skokowej 1349 cm³, mocy 75 KM i maksymalnym momencie obrotowym 121 Nm. Jest to silnik o oznaczeniu MZR. Co to oznacza? Ogólnie rzecz ujmując firma Mazda oznaczała tak niektóre jednostki napędowe, które charakteryzowały się aluminiowym blokiem silnika i stalowymi tulejami cylindrowymi. Dodatkowo, mimo oznaczenia „MZR”, silniki dzielą się jeszcze na podkategorie. Zastosowana jednostka napędowa w modelu testowym zalicza się do podkategorii „Z-engine”. Oznacza to silnik o małej objętości skokowej (1.3-1.6 litra). „Z-engine” posiada 16-zaworów obsługiwanych przez dwa wałki rozrządu, które napędzane są łańcuchem rozrządu, a nie paskiem klinowym. Kadłub silnika podzielono na górny i dolny. Przez to jego montaż jest łatwiejszy, a wytrzymałość i sztywność wzrosła.

W jednostce napędowej inżynierowie z Mazdy zastosowali specjalny „długi” kolektor dolotowy. Ciekawostką jest, że w odróżnieniu od większości testowanych samochodów segmentu B, w testowanym typie Mazdy, zastosowano obieg Millera. Jaka jest zaleta takiego rozwiązania? Tego rodzaju obieg charakteryzuje się opóźnieniem zamykania zaworów dolotowych (zastosowany system sekwencyjnych faz rozrządu). Zasada działania polega na pozostawieniu otwartej przepustnicy powietrza przy niskich obciążeniach silnika i regulowaniu ilości zasysanej mieszanki przez zamykanie zaworów dolotowych.

Teoria to jedno, a praktyka drugie. Na drodze nie jest już tak „kolorowo”. Samochód przyspiesza z dużym oporem. Świadczy o tym zaś przyspieszenia od 0 do 100 km/h, który wynosi aż 14 sekund. Jest to sporo w szczególności w porównaniu do czasów samochodów konkurencji. Dynamiczna jazda okupiona jest utrzymywaniem wysokich prędkości obrotowych, co z założenia negatywnie powinno wpływać na zużycie paliwa.

Pod względem zużycia paliwa mała Mazda nie wypada jednak najgorzej. Średnie zapotrzebowanie na paliwo, w mieście wynosi 7.2 litra/100 km. W tabelach poniżej przedstawiono dane z pomiarów redakcyjnych zużycia paliwa oraz porównanie ich z danymi producenta w ty względzie.

*według wskazań komputera pokładowego

*według wskazań komputera pokładowego

*według wskazań komputera pokładowego

Komfortowo zestrojone zawieszenie stosunkowo dobrze tłumi nierówności drogi. Auto nie nadaje się jednak do jazdy np. poza miastem. Jest to spowodowane dość małą masą własną samochodu i powybijanymi w szeregu miejscach drogami. To może powodować, że auto może utracić chociażby „na chwilę” kontakt z nawierzchnią. Pamiętajmy przy tym jednak, że auto to samochód miejski na nie pozamiejska limuzyna.

Podczas wykonywania testów zadaliśmy sobie pytanie za co lubimy Mazdę 2. Po przemyśleniach stwierdziliśmy, że za jego „zwinność”. Jest to w szczególności odczuwalne na zatłoczonych parkingach czy w coraz większych miejskich korkach.

Układ kierowniczy działa tak, abyśmy się nie męczyli ale też byśmy mogli wyczuwać samochód. Zalecamy wyposażenie auta w czujniki parkowania z tyłu ponieważ widoczność przez tylną szybę, mimo jej dość sporych rozmiarów, jest ograniczona.

Reasumując Mazda 2 to „urodzony mieszczuch”. „Zwinność” oraz zoptymalizowane wymiary auta powodują, że na parkingu, nawet tym najbardziej zatłoczonym, nie będziemy mieli problemów z manewrowaniem samochodem. Dodatkowo samochód może podobać się w szczególności Paniom.

Testowany egzemplarz wyposażony był w jednostkę napędową starszej generacji, w tzw. technologii MZR. Zastosowany silnik działa dobrze, ale naszym zdaniem mógłby być nieco dynamiczniejszy. Obecnie w salonach sprzedaży dostępne są już jednostki napędowe o oznaczeniu „SkyActive”, które są ekonomiczniejsze i nieco bardziej dynamiczne.

Mazdę 2 polecamy każdemu szukającego ładnego, poprawnego zbudowanego i „zwinnego”, miejskiego samochodu. Najmniejsze z gamy propozycja aut Mazdy, spełnia surowe wymagania rynku europejskiego w odniesieniu do tego typu samochodów i zaczyna piąć się w statystykach sprzedaży. Mamy nadzieję, że samochód zostanie bardziej doceniony przez większą rzeszę interesujących się tego typu autami ludzi. Niektóre parametry techniczne Mazdy 2 przedstawione w tabeli poniżej.

Galeria: klik

Sesja zdjęciowa była możliwa dzięki współpracy z salonem samochodowym Nivette z siedzibą przy ul. Lotniczej 3/5

Opracowanie:

Maciej Gis

Zdjęcia:
Adam Kowalczyk